
Merhaba;
Polyanna kitabını küçük yaşlarda neredeyse okumayan yoktur. O okuyanlardan biri de benim. Kitabı okuduğumda etkilenip, iyimser moda geçtiğimi hatırlıyorum. Fakat çok uzun sürdüğünü söyleyemem. Son günlerde Polyanna'ya çok benzediğimi fark ettim. Durumun nedeni ise ayağımdan geçirdiğim ameliyat sırasında ve sonrasında yaşadıklarım oldu.
Ayağımın altında halk dilinde damar yumağı olarak tabir edilen, kitle gibi görünen kısmın ameliyatı esnasında spinal tabir edilen ve omurilikten yapılan bir iğne ile uygulanan anestezi sonrası belden alt kısmımı bir süre kullanamadım. Sedyeden yatağıma yardım olmadan geçemedim, parmağımı kıpırdatamadım, yatağımda düzelemedim ve düşündüm ben yürüyebiliyor, koşabiliyor, dans edebiliyorken ya o ömür boyu yatağa, tekerlekli sandalyeye yada koltuk değneklerine bağlı hayatı olanlar neler yaşıyor?
Vücudumda belimin altını kullanamadığımda işler o kadar zordu, ama benim durumum geçiciydi. Ya sürekli bu şekilde yaşamak zorunda olsaydım. Tekerlekli sandalyeyle tuvalet ihtiyacımı gidermek, yemek yapmak, (çamaşırlar, bulaşıklar) kıyafetlerimi giymek istediğimde yardım olmadan yapamadığım her şey benim içimi acıtırdı ki koltuk değnekleriyle yaşadığım bu günlerde bile yardım almadan yapamadığım şeyler oluğunda oturup ağladım. Sonra Polyanna geldi aklıma ve dedim ki kendime; "senin bu halinin geçici olmasına sevin ve şükret ya hep böyle kalsaydın?" dedim.
Hastaneye gitmek için dışarı çıktığımda ise engelli vatandaşlarımız için hayatın çok da kolay olmadığını anladım.Onların da her zaman söylediği gibi kaldırımlardan inmek, kaldırıma çıkmak, karşıdan karşıya geçmek, köprülerde çalışmayan engelli asansörleri, metroya girmek, mağazaların bir çoğunda dolaşmak neredeyse imkansız.
Önem verdiğiniz bazı şeyleri bence siz de benim gibi bir kez daha gözden geçirin ve sizin için nelerin daha değerli, üzülebilir nitelikte olduğunu tekrar listeleyin. (ben yaptım ve şimdi daha mutluyum) Hani eski bir şarkı var ya hayat sevince güzel, sevince tatlı günler... İşte öyle bir şey...
Dipnot: bu yazıyı daha uzun yazmak istemedim; çünkü yazdıkça yüreğim dayanmıyor.
Tatlı sağlıklı günler... XOXO :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder